Time flies!

Lieve allemaal,

De weken vliegen hier voorbij en voordat we het weten is het schooljaar alweer afgelopen!
Het schooljaar loopt hier van januari tot december. Op 2 december is hier de laatste lesdag, dus we zullen hier nog ongeveer drie weken zijn. Gaat echt heel snel! We zullen dan ongeveer rond 7 december richting Tanzania vertrekken. Iets langer reizen dan we van te voren gedacht hadden, maar dat is absoluut geen straf! Kijk er nu al naar uit, volgens mij is Tanzania een prachtig land!

Dinsdag 1 november
Vandaag zouden de normale lessen weer gaan beginnen op de school, erg fijn! We begonnen vanochtend met een leerkrachten meeting om 7 uur. Gevolgd door de weekopening met de kids. Bij de weekopening wordt altijd gezongen door het koor en de directeur spreekt de kinderen toe. Toen het koor begon met zingen, viel er opeens een meisje flauw. Heel bizar om te zien was dat alle kinderen van haar wegstapte in plaats van haar te helpen. Gelukkig kwamen er al snel drie leerkrachten naar haar toegelopen om haar naar de kliniek te tillen. Erg fijn dat de kliniek naast de school zit. Het meisje is nog een tijdje buiten bewustzijn geweest, maar gelukkig was de verpleegkundige om haar te helpen. Ze heeft de hele dag in de kliniek gelegen, maar kon aan het eind van de dag gelukkig naar huis.
Na de weekopening ben ik gaan kijken in de wiskundeles, even kijken waar ze zijn gebleven. Erg leuk trouwens dat de oude wiskundeleerkracht weer terug is in deze klas! Hij zal tot het eind van het schooljaar deze klas lesgeven en dan zal de nieuwe leerkracht het volgend jaar van hem overnemen.
Maandagmiddag hebben de kids altijd preparation time van 1400-1500. In dit uur krijgen ze de tijd om huiswerk te maken en zich voor te bereiden op toetsen die gaan komen. Maar vandaag zagen we iets heel vreemd gebeuren onder deze tijd. De kinderen zaten namelijk niet in de klassen, maar ze werden door de leerkrachten aangestuurd om stenen te versjouwen. Sommige liepen wel met 4 stenen op hun hoofd, ongelofelijk. Ik ben met Laura naar de leerkrachten toegestapt en we hebben misschien iets te aanvallend gevraagd wat hier de bedoeling van was. Een leerkracht legde ons uit dat de stenen van de community zijn en dat het de taak van de ouders is om de stenen te verslepen. Volgens de leerkrachten zijn de ouders te 'lui' om deze te versjouwen en daarom moeten de kinderen het doen. Wij vinden het maar een erg raar verhaal. We hebben ook onze mening verteld en dat het niet de bedoeling is dat het onder preparation time gebeurd. Dat waren ze gelukkig met ons eens, en sindsdien hebben we het niet meer gezien, dat is wel erg fijn.
In de middag werden Kirsty en Nadine geroepen, omdat er een vrouw op het punt stond om te bevallen. Ik wilde deze bevalling ook erg graag zien en ben met ze meegegaan naar de kliniek. In de bevallingskamer staat een bed met daaromheen vijf stoelen waar wij op konden zitten. Het was het vijfde kind voor deze vrouw, dus ik hoopte op niet zo'n hele zware bevalling. Na ongeveer een kwartier te hebben gewacht gaf de vrouw aan dat de baby eraan kwam. De bevalling ging vanaf toen erg snel. Voordat ik het wist was de baby eruit. Ik heb de vrouw amper gehoord tijdens de bevalling, alsof het niks is! De baby werd gewogen en daarna ingepakt door haar zus. De moeder mocht zich even wassen in een teiltje met water, om vervolgens gewoon weer naar huis te lopen. Heel bizar hoe het hier gaat! De vrouw loopt gewoon na de bevalling weer naar huis. Wel erg leuk om een keer een bevalling mee te maken hier! Dat kan ik ook weer afstrepen van mijn lijstje :)

Woensdag 2 november
Vandaag zou ik weer les gaan geven in groep 8a en 8b. Op het programma staat inequations, een erg lastig onderwerp. Ik begon de les in groep 8b en zou daarna gelijk lesgeven in 8a. Toen ik in 8a aankwam, was de andere leerkracht nog bezig met zijn les. Tot mijn verbazing zag ik ook de adjunct directeur in de klas staan met een stok in zijn hand... Ik wist niet wat ik zag. De adjunct was de kinderen met een stok aan het slaan. Hij zag dat ik voor de deur stond, maar zelfs een boze blik van mij mocht niet baten, hij bleef de kinderen slaan. Na een paar minuten liep hij naar buiten met een meisje uit mijn klas. Verbaasd van wat ik heb gezien, ben ik gaan lesgeven in deze groep. Toen ik klaar was met mijn les drong het pas echt door wat ik had gezien in de les. Wanneer ik van Laura en Evelien de waarschijnlijke reden hoor van het slaan, stijgt de woede in mij op. Onbegrijpelijk is het. De adjunct directeur kwam de klassen langs om de kinderen te slaan die gisteren niet aanwezig waren bij preparation time. Terwijl ze onder deze tijd stenen moesten verslepen! Erg oneerlijk allemaal, en heel frustrerend dat je er niks aan kunt veranderen.
's Middags ben ik met Laura en Evelien met de leerkrachten van grade 1,3 en 4 gaan zitten. We hadden grote vellen papier en markeerstiften. Het plan was om de klassen wat op te leuken. De klassen zijn nu nog zo kaal. Wij hadden er erg veel zin in en zijn met volle moed begonnen. Helaas waren de leerkrachten iets minder gemotiveerd. Uiteindelijk was het resultaat toch erg leuk!

Donderdag 3 november
Vandaag was het plan om het testje af te nemen in groep 8a. Ik wilde dit doen na de les van de wiskundeleerkracht. Hij was echter in geen velden of wegen te bekennen, dus ik kon gelijk beginnen met het afnemen van het testje. Hierna heb ik een korte herhalingsles gegeven op de stof van gisteren. De kinderen vonden dit namelijk erg lastig en aangezien er geen leerkracht was had ik alle tijd om het rustig uit te leggen.

Vrijdag 4 november
Vandaag hadden we een gesprek gepland met de directeur en de adjunct. Wij wilden namelijk nog graag uitleg over het slaan wat ik woensdag had gezien in de klas. We zijn heel open het gesprek in gegaan, omdat wij wisten dat wanneer wij aanvallend binnen zouden komen, wij hier weinig mee zouden bereiken. Wij zijn het gesprek begonnen met vertellen wat wij woensdag hadden gezien, en of zij dit aan ons uit konden leggen. De directeur verteld aan ons dat dat het cultuurverschil is met Nederland. Hij praat er nog wat omheen en het wordt mij duidelijk dat wij het niet zullen begrijpen en dat hij ons niet zal begrijpen. Dat blijkt uit wat de directeur tegen ons zei: “ hoevaak heb je het gezien? En hoelang ben je hier nu al?” Hij denkt dus dat wij het niet willen zien en hij probeert het voor ons achter te houden. Terwijl het juist zo erg vinden dat het gebeurd of wij het nou wel of niet zien. Ik vind het erg om te zien dat de leerkrachten macht verkrijgen door angst te creeren bij de leerlingen.
Vanmiddag hebben we 60 pannenkoeken gebakken. Morgen staat namelijk het uitje naar de watervallen op het programma!

Zaterdag 5 november
Vandaag stond de wekker lekker vroeg, omdat we met de kids naar de Chipoma falls zouden gaan. We hadden een busje gehuurd en Kirsty zou dit busje gaan rijden. Uiteindelijk kwam het busje wat later, maar goed en wel zaten we om half tien met z'n allen in het busje. Erg gezellig en wat hebben de kids er veel zin in! Ze zongen uit volle borst liedjes in de bus, voordat we het wisten waren we aan gekomen bij de falls. We zijn eerst met z'n allen naar de watervallen toegelopen. De watervallen zijn wat klein in vergelijking met de falls in Kasama, maar ze zijn erg mooi en staan in een rustig natuurgebied. Hierna zijn we lekker met z'n allen in de rivier gaan zwemmen. Heerlijk iedereen sprong in het water en de kids hadden veel plezier! Het was een erg gezellige dag en de pannenkoeken blijven een lekker hapje voor de kids!

Zondag 6 november
Vandaag een lekker relaxdagje gehad en eigenlijk vrij weinig gedaan. Weer lekker mijn was in de rivier gedaan. Het blijft een hoop werk al dat wassen! Maar gelukkig zijn er altijd kinderen die je helpen met de was. Zonder dat je het aan ze vraagt zitten er al zo vier kinderen om je teiltje heen om je te helpen. Erg fijn al die hulp, maar een keer alleen wassen zou ook wel lekker zijn.

Maandag 7 november
Vandaag is het Child Healthday. Deze hele week staat in het teken van de gezondheid van de kinderen. Vandaag zou de opening zijn van deze week. Dokters uit het ziekenhuis kwamen bij ons op school en ouders uit de omliggende dorpen waren ook aanwezig met hun kinderen. De dag zelf stelde eigenlijk weinig voor. Het volkslied werd gezongen, dokters en verpleegkundige hielden een praatje en sommige kinderen van de school hadden een dans voorbereid.
Vanavond hadden we gepland om de laatste schoolborden af te verven. Alleen de borden in grade 9 hadden nog een likje verf nodig en het bord van de vakschool. We hadden nu nieuwe verf gekocht, die we gelukkig wel konden doorroeren. En dat hadden we geweten ook! Het was nu een stuk zwaarder, doordat de verf minder waterig is. Het resultaat is echter wel veel mooier geworden!

Dinsdag 8 november
Vandaag ben ik de wiskundeles van 8a gaan observeren. Omdat de wiskunde nu ook mijn pet een beetje te boven gaat, ben ik deze les gaan observeren om er zelf ook wat van op te steken. De leerkracht legde het erg duidelijk uit en het is voor mij ook weer helemaal helder!
Na het ontbijt ben ik met Laura en Evelien een rondje gaan lopen door Kalwala's village. Wij willen in onze LIO eindstage een Afrika thema opzetten en wij zijn foto's gaan maken van de omgeving hier, zodat we deze kunnen gaan gebruiken. Onderweg kwamen we een erg vriendelijke man tegen, die goed Engels sprak. Hij heeft ons alles laten zien en heeft heel veel uitgelegd. Hoe bakstenen worden gemaakt, waar alle gereedschappen voor dienen en nog veel meer! Heel leuk nu hebben we goede foto's die we kunnen gaan gebruiken en we kunnen er nu zelf ook een hoop bij vertellen.
Toen hij ons alles had laten zien vroeg hij of we baby John al hadden gezien. Maar natuurlijk kende we baby John, daar waren we al een paar keer langsgeweest! Vervolgens verteld hij ons dat het zijn kind is. Maar dat is vreemd, we hebben net zijn vrouw en kinderen gezien! Wij vragen aan hem of hij misschien meerdere vrouwen heeft, je weet het natuurlijk nooit. Dat is niet zo, maar hij antwoord met: “ It was a mistake, if you know what I mean.” Aha vandaar dat we nog nooit de vader bij de baby hadden gezien! Ben erg benieuwd of zijn eigen vrouw het ook weet..

Woensdag 9 november
Vandaag ben ik weer lekker les gaan geven in groep 8a en 8b. Het is erg leuk om deze kids les te geven, maar het blijft toch wel lastig. De stof wordt steeds ingewikkelder en ik merk ook dat de leerlingen er moeite mee hebben.
Vanmiddag zijn we naar de boma geweest voor de boodschappen. Voordat we boodschappen gingen doen zijn we langs het weeshuis voor babyorphans geweest. We kwamen binnen en er zaten 8 kleine peutertjes op de grond nsima te eten. De moeder heeft ons ook de drie kleinste baby's laten zien. De kleinste is drie weken. Haar moeder is overleden, en haar vader kan op het moment niet voor haar zorgen. Heel bizar als je erbij stilstaat dat de meeste kids hier op zo'n jonge leeftijd al wees zijn. Ze zijn op zo'n jonge leeftijd al helemaal op zichzelf aangewezen. Bijzonder om even een kijkje te hebben genomen in dit weeshuis. Het lijkt mij dan ook erg leuk om een keer een ochtendje te gaan helpen in dit weeshuis.
Omdat Laura en Evelien vrijdag weggaan hebben we vanavond voor de kids een afscheidsfeestje georganiseerd. We hebben de kamer gezellig versierd met ballonnen en slingers. Ook hadden wij de trommel van de school geregeld, voor de muziek. En dat was maar goed ook, want net toen we wilden beginnen met het feestje viel de stroom uit! Uiteindelijk geen probleem en eigenlijk nog wel gezelliger ook zo met het licht van de kaarsen en zaklampen. We zijn begonnen met lekker tutten. We hadden nagelak voor de meiden en gel voor de jongens. Uiteindelijk wilden de jongens ook wel nagellak op hun nagels, haha prima! Nu kan het feest echt gaan beginnen!
We zijn begonnen met 'appelhappen'. We hadden de appelpartjes vastgemaakt aan touwtjes. Per 4 kinderen hielden we deze boven hun hoofd en nu was de truck om de appel zo snel mogelijk op te eten. Erg leuk!
Hierna gingen Hariette, Mutale, Nancy en Chanda een aantal liedjes zingen. Wat klinkt het toch mooi! Na het zingen werd de trommel tevoorschijn gehaald en al snel zaten er een aantal kinderen bij de trommel. Wauw wat een ritmegevoel hebben de kids! Voordat we het wisten waren de kids lekker aan het dansen en erg leuk, Febbie en Charity (de huismoeders) dansten ook enthousiast mee!
Na het dansen zijn we even op adem gekomen met wat popcorn en limonade. Om vervolgens te gaan beginnen met het ballontrappen. Alle kinderen kregen een ballon om hun been heen en ze moesten er natuurlijk voor zorgen dat deze niet kapot ging. Wat een chaos was het, haha en nog erg lastig ook in het donker! Maar erg leuk! De kinderen waren helemaal door het dolle heen na dit spel, zo enthousiast deden ze mee.
Laura had vanuit Nederland veel troetels meegenomen. Wij hadden deze in het midden van de kamer gelegd. De kids mochten om de beurt twee troetels uitzoeken. Uiteindelijk bleek dat er heel veel troetels waren, dus konden we een aantal rondjes doen. De kinderen hadden een hele dierentuin verzameld en ook de oudere kids waren er erg blij mee!
Het was een supergezellige avond en de kids gingen allemaal uitgeput naar bed.

Donderdag 10 november
Vandaag kregen we van Febbie te horen dat Kangua in het ziekenhuis lag. Dit is een jongetje van 4 jaar en is het broertje van Hariette, een meisje hier uit het weeshuis. Hij woont bij zijn oma, hier ook in het dorp. Uit Febbie haar verhaal ging het niet goed met Kangua. Ik ben samen met Nadine, Kirsty en Hariette hem gaan opzoeken in het ziekenhuis. Best eng, want ik wist absoluut niet wat ik kon verwachten. In het ziekenhuis bleek dat Kangua malaria heeft. Gelukkig is dit met een kuurtje te genezen. Ik merk wel nu het regenseizoen hier begonnen is, er steeds meer mensen malaria krijgen. Pijo (de klusjesman) en Mwila uit het weeshuis hadden van de week ook malaria. Als je op tijd naar de kliniek gaat, krijg je een kuurtje en is het gelukkig binnen drie dagen weer over.
Nu we toch in het ziekenhuis zijn hebben de meiden mij gelijk een rondleiding gegeven. Het ziekenhuis ziet er redelijk goed uit. Wel hoor ik van de meiden dat wanneer het druk is er 3 mensen in een bed kunnen liggen.
In de middag hadden we op school het afscheidsfeestje van Laura en Evelien en ook al een beetje voor ons. Een paar weken geleden hadden we lootjes getrokken voor onze 'secret friend'. Je moest een cadeau kopen voor de persoon die jij getrokken had. Ik had de directeur getrokken.
De cadeautjes werden aan elkaar gegeven tijdens het feestje. Wel grappig om te zien dat veel met dezelfde cadeaus aan kwamen zetten. Tja er is hier dan ook niet veel variatie in Chinsali.
Voor de rest werd er vandaag gedanst, gegeten en werden Nykle, Kirsty, Nadine en Laura ondervraagd over hun verblijf hier.
In de avond ben ik samen met Nykle, Evelien, Laura en de driver de stad ingegaan om een drankje te doen. Een leuke afsluiting voor Laura en Evelien! We zijn in verschillende barretjes geweest. Wel een beetje een nadeel dat de wijn alleen per fles wordt gekocht. Tja en dan gaat het natuurlijk wel hard. Het was in ieder geval een erg gezellige avond!

Vrijdag 11 november
Vandaag gaan Laura en Evelien naar Tanzania toe. Ze waren al vroeg in de weer om alles in te pakken. Er was behoorlijk wat stress omdat ze nog veel moesten doen, maar uiteindelijk zaten ze helemaal op tijd in de bus. Erg jammer dat ze weg zijn, het was wel erg gezellig zo met z'n zessen.
Vanmiddag hebben we geexperimenteerd met het maken van een cake. Doordat we de cake vergeten waren was de bovenkant helemaal zwart, desondanks was de binnenkant erg lekker. Ook de kinderen vonden we het erg geslaagd! Dit kunnen we dus wel vaker gaan doen, alleen moeten we dan wat beter de tijd in de gaten houden ;)

Het weekend 12 en 13 november
Dit weekend was het lekker rustig. We hebben aan het onderzoek gewerkt, de kamer opgeruimd, ook de badkamer even grondig onder handen genomen, de was gedaan, lootjes getrokken voor sinterklaas, lekker in de zon gezeten en gezwommen in de rivier. Mmm wat is het toch een lekker relaxed leven hier, heerlijk!

De laatste weken hier alweer in Kalwala's village. Nog even van genieten!

Veel liefs!