De laatste dagen in Kalwala!

Lieve allemaal,

Dit wordt alweer het laatste verslag vanuit Kalwala. Ik kan terug kijken op een hele leuke 10 weken hier in het dorp. De tijd is voorbij gevlogen en ik heb het heel erg naar mijn zin gehad. De mensen hier zijn super vriendelijk, het leven is heerlijk relaxed en de kinderen zijn echt schatjes. Aan de ene kant erg jammer om weg te gaan (met de gedachte, dat je deze mensen niet meer zult zien), maar aan de andere kant is het nu ook wel tijd om te gaan. Het is superleuk geweest, maar nu de school gesloten is, is er weinig meer te beleven in het dorp.
Even een aantal hoogtepunten van de laatste week in het dorp!

Ik heb een kip geslacht!
Wie had dat van te voren kunnen bedenken, ik in ieder geval niet! Heerlijk hoe je gedachten hier veranderen als je er een tijdje woont. Wij hadden ontzettend zin in een stukje vlees, en ja wie hier vlees wilt eten, moet hem ook slachten! Zo gezegd zo gedaan. Vorige week zaterdag zijn we naar de stad gegaan om een kip te kopen. Op de kippenmarkt staan veel kippen in een klein kooitje. We hebben een kip gekocht voor 4.5 euro en we kregen hem mee in een plastic zakje. Ze hadden een gat in het zakje gemaakt, zodat de kip zijn kop hieruit kon steken. Daar liepen we dan, met onze levende kip door de stad boodschappen te doen.
De dag erna was het tijd om de kip te slachten. Ik heb Charity (de weesmoeder) om hulp gevraagd. Zij hield de kip voor mij vast en ik mocht de kop eraf snijden. Met een mes van het weeshuis begon ik dapper te snijden. En ik maar snijden en snijden, maar er kwam geen bloed uit. Dat is raar! Haha bleek het mes, waarmee ik sneed harstikke bot te zijn. Gelukkig is daar een handige manier voor hier, het mes werd geslepen op de stenen. Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik wel een beetje medelijden had met de kip op dit moment. Toen het mes scherp genoeg was kon ik verder gaan met het slachten van de kip. Voordat ik het wist kwam er een hoop bloed uit en was de kop eraf! Hierna heb ik samen met Nadine en Charity de kip geplukt. Vervolgens heeft Charity de kip in stukken gesneden (zij weet toch het beste hoe het moet!) Ik moet zeggen de kip is niet voor de niks geslacht, hij smaakte echt heerlijk. Wauw wat waardeer je zo'n stukje vlees toch veel als je het zo lang niet hebt gegeten! Echt super!

Nieuwe kleren!
Van een kennis van Kirsty en van mijn moeder hebben we een bedrag gehad om uit te geven aan het weeshuis. We hebben besloten om alle kids incl. Pijo, Charity en Febbie mee te nemen om te winkelen. We hebben de groep gesplitst in tweeen. Alle kids kregen 50.000 kwacha (gelijk aan 7 euro). Zij mochten van dit bedrag zelf kiezen wat voor kleren ze wilden kopen. Normaal krijgen ze altijd kleren, dat ze het nu zelf mochten uitzoeken vonden ze echt geweldig! De jongens gingen voor de stoere witte gympen, zonnebrillen en horloges. De meiden gingen voor de rokjes, slippers en topjes. Ongelofelijk wat kunnen ze veel kopen van dit geld!
's Avonds hebben we met de kids een modeshow gehouden. Eerst lekker getut met de meiden met nagellak en make-up. Hierna kon de modeshow beginnen! Alle kinderen showden trots een voor een hun nieuwe kleren. Echt zo leuk om te zien hoe blij ze ermee zijn!
De volgende dag zagen we alle kids ook gelijk in hun nieuwe kleren, ze zijn er erg trots op!
Van het resterende bedrag hebben we twee nieuwe binnen en buitenbanden voor de fiets gekocht, 8 kleine emmers en 2 grote emmers (voor in de keuken), 2 zaklampen, 4 tl buizen, een stekkerdoos, 2 schooluniforms voor Kangwa en zijn broertje Chanda en we geven geld aan de weesmoeders om de oven te laten maken. Erg leuk om zo iets terug te doen voor het weeshuis!
Naast alle kleren die de kinderen gekocht hadden, hebben wij ook nog even onze koffer rondgesnuffeld of we nog oude kleren hadden voor de meiden. Ik heb 5 tshirtjes, een topje en een rokje aan de meiden gegeven. De meiden waren hier erg blij mee. Echt super leuk om hun in mijn kleren rond te zien lopen!

Pakjesavond
Ook bij ons is het heerlijke avondje aangebroken. Vrijdagavond hebben we met de kids pakjesavond gevierd. We begonnen met het voorlezen van een sinterklaasverhaal. Aan de hand van dit verhaal wisten de kinderen wat pakjesavond inhield. Terwijl ik het verhaal voorlas, was Nykle briefjes aan het ophangen in verschillende kamers en heeft hij de kado's verstopt. Toen hij klaar was klopte hij hard op de deur, alle kinderen keken verschrikt op. Wat is dat nou? Een aantal kinderen durfden gelijk al te gaan kijken, waarna al snel de andere kinderen volgden. Er hing een brief van zwarte piet in de eetkamer. We hadden het zo gedaan dat de kinderen aan de hand van aanwijzingen het kado konden vinden. Ze werden van de jongenskamer naar de keuken gestuurd, van de keuken naar de school, van de school naar de tradeschool en van de tradeschool naar de kliniek. De kinderen waren door het dolle heen, vooral kleine Kedrick hield het niet meer van de spanning. In de kliniek vonden de kinderen een sjitenge (ja ook Sinterklaas is hier geintregeerd) vol met cadeautjes. In de woonkamer werden de kado's een voor een uitgepakt. De kinderen wist niet wat zo overkwam, zoveel speelgoed! Erg leuk om te zien hoe blij de kids ermee waren. Bij gebrek aan pepernoten, hebben we de kids caterpillars(gefrituuerde rupsen, vinden ze erg lekker!), stukjes banaan en snoepjes uitgedeeld. Sinterklaas alleen dan een beetje anders. Het was een erg gezellige avond en een leuke afsluiter met de kids!

Farewall dinner
Zaterdagavond hadden we een etentje georganiseerd voor alle mensen die iets voor ons hebben betekend tijdens ons verblijf hier. We hadden Duncan, Pijo, de directeur, de adjunct directeur, Charity, de nurse, de 2 assistenten en onze driver uitgenodigd. We zijn de hele dag druk in de weer geweest met koken. We vonden het erg leuk als ze van verschillende gerechten wat konden proeven, vandaar dat we meerdere gerechten hadden gemaakt. We hadden nasi gemaakt, pastasalade en pannenkoeken. Als toetje hadden we een cake gebakken.
Voordat iedereen kwam nog even snel de eetkamer versierd met slingers, ballonnen en kaarsen op tafel, de gasten konden komen! Helaas waren we even vergeten dat hier niet iedereen op tijd komt. We hadden iedereen om 6 uur uitgenodigd en uiteindelijk kwam de laatste om kwart over 7 binnen. Ach we zijn het inmiddels gelukkig wel gewend. Wordt nog wennen straks als we weer thuiskomen!
Het diner was erg gezellig en leuk met alle mensen bij elkaar. Iedereen aan de tafel eet elke avond Nsima, ze moesten dus wel even wennen aan de nieuwe gerechten. Uiteindelijk hadden we veel te veel eten gemaakt, maar gelukkig kunnen de kinderen alles op! We hebben de overige berg nasi en pannenkoeken aan de kinderen gegeven.
We zijn helemaal gewend aan de Zambiaanse feestjes en etentjes en hebben het gedaan zoals het hoort. Kirsty en ik zijn voor het eten langs gegaan met een teil water zodat iedereen zijn handen kon wassen. Daarnaast hebben Nadine en ik de cake geheel in stijl gebracht. Dansend met de cake en het mes in onze handen hebben we de cake op tafel gezet. Heel leuk nu mochten wij natuurlijk gaan uitkiezen we de cake moesten aansnijden! We hebben de directeur en nurse Banda de cake aan laten snijden. Gelukkig deden ze met volle enthousiasme met ons mee.
Het was een erg geslaagd etentje en leuk om op deze manier van iedereen afscheid te nemen. Het was het plan om in de avond te gaan stappen in de boma. We hebben aan tafel gevraagd wie er mee wilden gaan. Tot onze verbazing wilde de directeur en Pijo erg graag mee! We zijn met z'n allen de stad ingegaan en hebben gezellig wat gedronken en gedanst. Heerlijk Pijo ging helemaal uit zijn dak en heeft de hele avond gedanst. De directeur hield niet zo van dansen dus hij keek het liever van een afstandje aan. Het was een hele leuke avond en heb ontzettend gelachen om de directeur en Pijo. Wat zijn het toch lieve mensen!

Afscheid nemen
De afgelopen dagen hebben we ruim te tijd genomen om van iedereen afscheid te nemen. Met pakjesavond hebben we afscheid genomen van de kids, met het etentje hebben we afscheid genomen van alle mensen en maandag zijn Nykle en ik uitgenodigd om bij Irene (van de Girls Highschool) te gaan lunchen. De lunch was erg gezellig, wat is het toch een lieve vrouw.
Ik vind het erg jammer om afscheid te moeten nemen van iedereen hier. Ik zal het leventje hier echt gaan missen! Maar aan de andere kant kan ik ook echt niet uitkijken naar het moment dat ik weer lekker thuis ben.

We zullen om 15.00 vertrekken met de bus naar Kasama, hier zullen we wat gaan eten. Daarnaast kunnen we hier ook eindelijk weer even douchen!! Kijk er heel erg naar uit! Na drie weken zonder water, verlang ik weer naar een echte warme douche! We zullen dan vannacht om 03:19 met de trein richting Tanzania vertrekken. Ik heb er helemaal zin in! We zullen de eerste paar nachten slapen in Dar es Salaam in een banda op het strand. Je stapt je hutje uit en staat met je voeten op een wit palmstrand met een helder blauwe zee. Mmm heerlijk vooruitzicht!
Daarna zullen we rond gaan reizen door Tanzania. We hebben wel wat plannen, maar we gaan even kijken hoe het allemaal gaat lopen.
In Tanzania ga ik een nieuwe simkaart kopen, wat betekend dat ik een nieuw nummer zal hebben! Ik zal het nieuwe nummer zo snel mogelijk op mijn blog plaatsen!

Heel veel liefs!!

Ps. En ik kan nu al bijna zeggen: Tot heel snel!!